دومین هفته ماه می سال 570 ميلادي یک سپاه ارتش امپراتوری ایران به فرماندهی ژنرال «وهرز ديلمي» از خلیج فارس و با کشتی به یمن رسید. افراد اين نيرو و عموما کرمانی و سیستانی به درخواست سران قبايل يمن، به تصمیم شاه وقت دولت ساساني ايران ـ «خسرو انوشيروان به يمن فرستاده شده بودند تا ارتش اشغالگر حبشه (اتیوپی) را از آنجا برانند.
     سپهبد «وهرز» پس از پياده شدن در يمن متوجه شد كه شمار نيروي اشغالگر حبشي (به فرماندهی ابرهه) بيش از سه برابر رزمندگان اوست. وي پس از كسب اطلاع از شمار نيروي حبشي ها خطاب به سربازان خود گفت: ما به اينجا آمده ايم تا متجاوز را بشكنيم و برانيم. ما براي شكست خوردن، به اسارت درآمدن، شكنجه و تحقير شدن و به صورت برده در بازار به فروش رفتن نيامده ايم. براي يك سرباز، مردن در ميدان نبرد به مراتب بهتر از اسارت و تحقير و عمري بردگي است. نياكان ما اين را مي دانستند كه تسليم شدن سرباز ايراني را منع اكيد كرده اند. براي احترام به اين قانون مقدس نياكان، من دستور مي دهم كه همين امروز كشتي هايي را كه با آنها آمده ايم آتش بزنند تا در برابرمان تنها دو راه داشته باشيم: پيروزي و يا مرگ. ما از حمايت مردم يمن برخوردار هستيم كه امتيازي است بزرگ. ما با تاكتيك تازه اي وارد جنگ مي شويم كه آن را طرح كرده ام و اين تاكتيك با آن چه كه شما تجربه كرده ايد تفاوت دارد. از فيلهاي جنگي نظاميان حبشي نهراسيد؛ فيل از شتر مي ترسد و ما با دوانيدن گله شتر به سوي فيلها، آنها را فراري مي دهيم و سپس پياده حبشه را ازجاي بر مي كنيم و به دريا مي ريزيم.
    اسپهبد «وهرز ديلمي» پس از ايراد اين نطق براي افرادش [که در تاريخ آورده شده است]، دستور داد كه كشتي هاي نيروبر را آتش بزنند و غرق كنند تا سربازان خيال عقب نشيني و بازگشت را به ذهن خود نياورند. مورخان نظامي همين ابتکار وهرز را عامل پيروزي نوشته و افزوده اند که بايد درسي براي هر فرمانده در حالت جنگ (در منطقه جنگ) باشد.
    در جنگ يمن نيروهاي اعزامي ايران پيروز شدند ، سپاه ابرهه با كشته شدن پسر او ـ مسروق ـ فراري شد و يمن تا زمان گسترش اسلام در جزيرة العرب تحت الحمايه ايران بود.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: